Risico op co-infecties

Hieronder laten we drie artikelen zien waarin de risico’s op co-infecties worden onderzocht.

In het meest recente artikel uit 2018 (1), zijn 432 bloedsamples uit Europa en de VS geanalyseerd op 20 ziekteverwekkers (6 Borreliasoorten en -vormen, Babesia, Bartonella, Brucella, Ehrlichia, Rickettsia, TBE, Chlamydia 2x, Coxsacksie, CMV, EBV, Mycoplasma 2x, HPV B19). De samples zijn onderverdeeld in 7 categorieën die de CDC en IDSA definities volgen. Het blijkt dat 65% van de TBD patiënten afweer tegen meerdere ziekteverwekkers heeft. De kans dat een willekeurige TBD patient zowel een Borrelia als een andere tekenbeet co-infectie of een opportunistische infectie heeft is 85%.

In het tweede artikel (2) (uit 2012) worden risico-beroepsgroepen op co-infecties onderzocht. Met het serum van 39 boeren, 119 bosarbeiders en 32 bloed donoren, werd gezocht naar antistoffen voor Borrelia Burgdorferi (met ELISA), Anaplasma, Babesia microti en Bartonella (met immunofluorescentie). Borrelia Burgdorferi kwam het meest voor (gemiddeld 46% bij de risicogroepen). Een infectie met één of twee pathogenen kwam het meest voor bij boeren en bosarbeiders. Infectie met 3-4 pathogenen kwam vaker voor bij bosarbeiders. De meest gevonden combinaties waren Borrelia burgdorferi met Bartonella; en B. burgdorferi met Anaplasma. Een co-infectie met Bartonella en/of Anaplasma – bij mensen met beroepsrisico op tekenbeten – blijken vooral samen te hangen met een infectie van Borrelia Burgdorferi.

Het derde artikel (3) (uit 2006) is een prachtig review artikel, waarbij literatuur over co-infecties uit allerlei werelddelen vergeleken wordt, het mechanisme en de noodzaak van genetische variatie in ziekteverwekkers beschreven wordt, de kans dat co-infecties samen voorkomen, en nog veel meer. Beschreven zijn diverse soorten Borrelia, Bartonella, Babesia, Anaplasma, F. Tularensis, TBE virus, Rickettsia. Ook is er aandacht voor ‘transstadial’ en ‘transovarial’ transmissie, ofwel of ziekteverwekkers in de verschillende stadia van teken worden doorgegeven.

In deze drie artikelen wordt gevonden dat een co-infectie juist vaak in combinatie met een Lyme-infectie voorkomt (met uitzondering van het TBE virus in het artikel uit 2006). Er wordt benoemd dat Borrelia het immuunsysteem kan onderdrukken, ondermijnen en moduleren, waardoor patiënten vatbaarder voor andere infecties zouden kunnen worden en waardoor ook het ziektebeeld verergert. Ook wordt in de artikelen aangeven dat co-infecties in combinatie met Lyme Borreliose vaak moeilijk te onderscheiden, diagnosticeren en moeilijker te behandelen zijn.

Anderzijds, zijn er vraagtekens te stellen bij hoe goed de gebruikte testen kunnen onderscheiden en er geen sprake is van kruisreacties tussen pathogenen, Borrelia een versterkte afweer veroorzaakt, of de andere tekenbeet of opportunistische ziekten juist al eerder aanwezig waren.

1. Evaluating polymicrobial immune responses in patients suffering from tick-borne diseases.
Garg K, Meriläinen L, Franz O, Pirttinen H, Quevedo-Diaz M, Croucher S, Gilbert L.
Sci Rep. 2018 Oct 29;8(1):15932. doi: 10.1038/s41598-018-34393-9

2. Serological survey in persons occupationally exposed to tick-borne pathogens in cases of co-infections with Borrelia burgdorferi, Anaplasma phagocytophilum, Bartonella spp. and Babesia microti.
Chmielewska-Badora J, Moniuszko A, Żukiewicz-Sobczak W, Zwoliński J, Piątek J, Pancewicz S.
Ann Agric Environ Med. 2012;19(2):271-4.

3. Coinfections Acquired from Ixodes Ticks
Stephen J. Swanson, David Neitzel, Kurt D. Reed, and Edward A. Belongia.
Clin Microbiol Rev. 2006 Oct; 19(4): 708–727. doi: 10.1128/CMR.00011-06
PMCID: PMC1592693 PMID: 17041141